Şair Ebu Dellame, Abbasi halifelerinden Mehdi’ye bir kaside takdim eder. Halife, kasideyi çok beğenir.
- Sana bu kasiden için ne hediye vereyim ey Ebu Dellame?
- Efendimiz, fazla bir şey istemem. Bir av köpeği yeterli.
- Bu kadar güzel bir kasidenin karşılığı bir av köpeği olur mu hiç?
- Efendim, kulunuz böyle istiyor.
Halife Mehdi bu isteğe şaşar, ama şairi
de kırmak istemez.
- Peki, istediğin gibi sana bir av köpeği versinler.
- Fakat efendim, bendeniz ava ne ile gideceğim?
- Haklısın, sana bir de at versinler.
- Ata nasıl bineceğim?
- Doğru, güzel bir eyer takımı da versinler.
- Efendimiz ata kim bakacak?
- Haklısın, bir de köle versinler.
- Ama efendim…
- Yine ne var Dellame?
- Ben atı nerede barındıracağım?
- Bir de ahır versinler.
- Köleyi nerede yatırayım?
- Bir de ev versinler.
- Bu kadar halkı neyle doyuracağım?
- Bin altın da harçlık versinler.
- Efendim.
Halife Mehdi şairin
sözünü kesmiş:
- Eğer masrafı idare etmeye bir kethüda, hesapları tutmaya bir kâtip de isteyecek olursan verdiğim köpeği geri alırım haberin olsun!
Sevgili dostlar,
Kendinize bi gülümseme verin bugün. Sonra onu saklayacak kalbinizde sıcacık bir mutluluk evi. Sonra ona bakacak bir arkadaş bir dost. Sonra onu beslemesi için güzel hayaller, hedefler, amaçlar, iyi şeyler... Hayat sizin istediklerinizi size vermekle sorumludur. Tabi ki doğru zamanda doğru şey istenirse. İnsanın gelişimi neyi ne zaman isteyeceğini gösterdiği zaman anlamlıdır. Hayatın güzelliklerini görmek için uzaklara değil yanıbaşımıza bakalım sevgili dostlar. Sahip olduğumuz ne varsa şükredelim ve her gün kendimize bir tebessüm ısmarlayalım.
Gelişim dolu günlere…
www.kitaplife.com
