Güzel Konuşma

Dil ile düşünce arasında, (ilişki)yi çok aşan bir bağıntı vardır. Bu ikisi iç içedirler. Dil düşüncenin kalıplara (harf, sözcük, cümle) dökülmüş, somutlaşmış biçimidir. İnsan, sözcüklerle ve imajlarla düşünür. İmajlar bile isimlendirilmiş, yüklemlenmiş hayallerdir. Onlar da birer sözcük ya da cümle gibidirler. Bunların hepsi (hareket, ses, kelime, cümle) birer bildirişim aracı, birer işaret, yan dildir. Konuşma sırasında yaptığımız yanlışların ayrımına varamayız Bunları ancak karşımızdakiler, bizleri dinleyenler bilebilir Belki amacımızı tam karşılayacak uygun sözcükleri seçemiyor, aşınmış kullanımdan düşmüş sözcükler seçiyoruz Belki el, kol, yüz hareketlerimizi bedensel davranışlarımızı konuşmanın akışına uyduramıyoruz. Hiç birimizin konuşması tıpatıp birbirine benzemez Çünkü düşünsel ve dilsel yetkinleşmemiz tam bir özdeşlik göstermez Bunda yetiştiğimiz, içinde bulunduğumuz toplumsal ortamın da payı büyüktür. İletişim alanındaki büyük gelişmeler...Devamını Oku »

Bir konuşma için, teknik olarak gerekli olan bilgi birikimi, fonetik ve diksiyon bilgileri, tek başına yeterli değildir. Konuşmanın psikolojik yapısını ortaya koyan yüz ifadesi, duruş ve el kol hareketleri de önemli rol oynamaktadır. En önemlisi ise bu bilgilerle yüklenmiş bir konuşmanın “ yerinde, zamanında ve gerektiği kadar “ olmasıdır. Bu üçlü, konuşmayı yetkin kılar. Toplumsal baskı, fizyolojik ve psikolojik sorunlarımız olmasa bile, yine de konuşmuyorsak, bunun temelinde yatan en önemli etken bilgisizliktir. Bilgilenme olmadan düşüncenin oluşamadığı gibi, düşünce olmadan da konuşmak olanaksızdır. Bu nedenle “ Bilgi sahibi olmadan, fikir sahibi olanların “ düştüğü acınası ve gülünç durumları, toplumun üst düzey insanlarında bile gözlemliyoruz. Aynı zamanda bu bilgisizlik nedeniyle, nerede susup nerede konuşacağımızı da kestiremiyoruz. Kişi 'konuşabilmelidir' ve dahası düzgün ve doğru konuşma sürekli olmalı, alışkanlık haline dönüşmeli, kişinin yaşamına karışm...Devamını Oku »

Güzel konuşma veya güzel söz söyleme, geçmişte olduğu gibi bugün de hem sosyal hem de beşerî bir ihtiyaçtır. Bu husus, çağımızın kaynaklarında, "güzel konuşma", "etkili ve güzel söz söyleme", "etkili konuşma sanatı", "diksiyon" gibi kavramlarla ifade edilir. Geçmişte olsun günümüzde olsun, güzel konuşma, tesirli söz söyleme; dili güzel kullanma, sesleri, kelimeleri doğru telâffuz etme, doğru vurgu, doğru tonlama ile yakından ilgilidir. Beden dili, seslerin doğru ve güzel çıkarılması, sesin niteliği, yüksekliği, muhataba saygı, nezaket, güzel konuşmada önemli unsurlardır. Kişi 'konuşabilmelidir' ve dahası düzgün ve doğru konuşma sürekli olmalı, alışkanlık haline dönüşmeli, kişinin yaşamına karışmalı ve onun ikinci doğası haline gelmelidir. Sahnede kullanılan dil, günlük hayatta kullandığımızdan biraz farklıdır. Fakat ister tiyatronun içinde, ister günlük yaşamda; her yerde ve her zaman doğru ve güzel konuştuğumuzu bilecek kadar uyanık olmalıyız. Konuşma sırası...Devamını Oku »

Konuşma, sürekli bir düşünme alış-verişidir. Aynı zamanda bireyi aşan ve tarih içinde toplumsal birikim sağlayan bir haberleşme örgütüdür. Böyle dinamik bir örgütte düşüncelerin ve duyguların “dile getirilmesi” gibi (aktif) ve bunların “algılanması” gibi (pasif), iki yanlı bir çalışma vardır. Konuşmanın esası, “konuşan” ile “dinleyen” arasında konuşulan şeyin (mesaj) anlamında birleşmek olduğuna göre, onu daima bu çok yanlı bütünlüğü içinde düşünmek gerekir. Konuşma, insanın çevresiyle doğrudan iletişim kurmasının en etkili yoludur. Konuşma için sesli düşünme de denir. Buna göre insanlar, düşüncelerini başkalarına seslerle iletirler. Ancak bunu yaparken de sözlerini etkili kılmak için, jest, mimik, tonlama, vurgulama... gibi konuşmayı tamamlayıcı öğelere başvururlar. Konuşma olgusu; dil, düşünce, duygu, ses ve konuşma organları gibi öğelerle doğrudan ilgilidir. Bunlardan birinin eksikliği yada yetersizliği, çeşitli konuşma kusurlarına yol açar. Ya...Devamını Oku »

Konuşma sırasında yaptığımız yanlışların ayrımına varamayız. Bunları ancak karşımızdakiler, bizleri dinleyenler bilebilir. Belki amacımızı tam karşılayacak uygun sözcükleri seçemiyor, aşınmış kullanımdan düşmüş sözcükler seçiyoruz. Belki el, kol, yüz hareketlerimizi bedensel davranışlarımızı konuşmanın akışına uyduramıyoruz. Dilin dört temel beceri alanı vardır. Bunlar; konuşma, yazma, okuma ve dinlemedir. Bir dilin öğretilmesinde ve bu dili etkili biçimde kullanmada bu dört unsur birbirini tamamlar. İnsanlar konuşarak ve yazarak anlatır; okuyarak ve dinleyerek de anlarlar. En önemli beceri hangisidir diye sıralamaya girmek istersek çeşitli durumlar karşısında çeşitli tanımlamalar yapmak zorunda kalırız. Ancak şunu herkes kabul eder ki konuşma, hayatımızda en fazla kullandığımız beceri alanıdır. Toplumsal ve bireysel yaşayış ve alışkanlıklar, baskılar ve özgürlükler… sonucu, toplumlarda dönem dönem konuşmaya, fikirleri açıklamaya, yeni fikirl...Devamını Oku »