Bir Numaralı Gerçek:
Bu korku konusunda tek başınıza değilsiniz. Üniversitelerde yapılan anketlerde konuşma sınıflarında bulunan öğrencilerin %80 - 90'ı sahne korkusunu yaşıyorlar. Eminim ki bu yüzde benim erişkin sınıflarımda daha yüksek. Yaklaşık % 100.
iki Numaralı Gerçek:
Az miktarda sahne korkusu işe yarayabilir! Bu doğanın olağandışı durumlar karşısında verdiği tepkidir. Dolayısıyla nabzınızın ve nefes alışverişinizin hızlandığını hissederseniz hemen tedirgin olmayın. Her zaman dış etkenlere karşı hassas olan vücudunuz, harekete geçmek için hazırdır. Bu fizyolojik hazırlıkları kontrol edebilirseniz normal durumlardan daha hızlı düşünebilir, daha akıcı konuşabilir ve daha yoğun bir biçimde konuşabilirsiniz.
Üç Numaralı Gerçek:
Birçok profesyonel konuşmacı bana sahne korkusunu tamamıyla aşamadığını itiraf etti. Her konuşmaya başlamadan önce bulunur ve ilk cümlelerde devam eder. Bu, bu kadın ve erkeklerin bir sütçü beygiri gibi değil de bir yarış atı gibi olmalarını sağlamak için katlanmaları gereken bir gerçektir. Genellikle soğukkanlı olduğunu söyleyen insanlar, çoğunlukla duyarsız ve gayesiz olurlar.
Dört Numaralı Gerçek:
Bu korkunuzun temel nedeni bir kitle önünde konuşma alışkanlığınızın olmamasıdır. "Korku, cahilliğin ve kararsızlığın aykırı ürünüdür." diyor Profesör Robınson "The Mind in The Making" adlı kitabında. Birçok inşân için kitle konuşmaları bilinmeyen bir olgudur ve sonuç olarak endişe ve korku faktörleriyle doludur. Yeni başlayanlar için garip durumlarla dolu karmaşık bir yapıdan ibarettir. Bu korkunç duruma kolaylaştırmak için bol bol uygulama yapılmalı. Sonunda binlerce insanın da gördüğü gibi, konuşma yapmanın, gemide bir kaç başarılı konuşma tecrübesi bırakarak bir işkenceden çok bir eğlence olduğunu anlayacaksınız.
Meşhur bir eğitmen ve bilinen bir psikolog olan Albert Edward Wiggan'ın korkusunu nasıl yendiğini anlatan hikayesi benim için bir yol gösteren olmuştur. Lisede ayağa kalkıp beş dakikalık bir . konuşma yapacaktı.
Şöyle anlatıyor: "Konuşma günü yaklaştığında resmen hastalanmıştım. Bu olayın her aklıma gelişinde kanım beynime çıkıyor ve yanaklarım o kadar çok yanıyordu ki ateşi azaltmak için okulun arkasındaki soğuk tuğlalara dayıyordum onları. Üniversite de aynı şeyleri yaşıyordum.
"Bir keresinde bir konuşmayı çok iyi ezberlemiştim. Adam ve Jefferson artık yoklar! Dinleyicilerle yüz yüze geldiğimde bütün bildiklerim uçup gitti. Zar zor açılış cümlelerini söyleyebildim ve şöyle dedim: "Adam ve Jefferson ilahi rahmete kavuştular. Başka bîr şey de söyleyemedim, ve selam verip büyük bir alkış eşliğinde yerime geçtim. Başkan kalkıp şöyle dedi: "Eh, Edward, bu kötü haberi duyduğumuza üzüldük, ama dayanmak için elimizden geleni yapacağız." Bunu takip eden kahkahalarla tek yolun ölüm olabileceğini düşünmeye başladım. Bundan sonra da birkaç gün hastaydım.
"Hayatta beklediğim, umduğum en son şey bir konuşmacı olmaktı doğal olarak."
Bir yıl sonra üniversiteyi bitirdikten sonra Albert Wiggam Denver'daydî. Yıllar sonra ekonomik bir konu hakkında konuşmak üzere yine Indiana'ya döndü. Birçok üniversite arkadaşı oradaydı. "Başladığımda, Adams ve Jefferson olayı gözümün önünden geçti" diyor Wiggam, "Bir anda tıkandım ve her şeyi unuttum yine. Fakat
Chauncey Depew'nun sıkça söylediği gibi, ben ve dinleyicilerim girişi atlatabildik. Bu ufacık başarıdan güç olarak yaklaşık 15 dakika konuştuğumu düşünüyordum. Şaşkınlıkla bir buçuk saat konuştuğumun farkına vardım!"
Sonuç olarak birkaç sene içinde konuşarak para kazandığımı gördüm.
"İlk olarak William James'in başarı alışkanlığı ile ne demek istediğini biliyordum."
Evet, Albert Edward Wiggam bir grup önünde konuşmanın o yıpratıcı korkusunu aşmanın ebemin yollardan birinin birkaç başarılı tecrübeyi yaşamak olduğunu öğrendi.
Korkuyu, bir grubun önünde konuşma yapmanın doğal sonuçlarından biri olarak kabul etmelisiniz ve küçük bir miktar sahne korkusunu başarılı bir konuşma için gerekli görmeye alışmalısınız.
Eğer sahne korkusu kontrolden çıkıp etkili olmanızı zihninizi engelleyerek, akıcılığınızı zayıflatıyorsa, kontrol dışı tikler ve kas spazmları yaratıyorsa ümitsizliğe kapılmamalısınız. Bu semptomlar yeni başlayanlar için normaldir. Eğer çabalarsanız sahne korkusunun olumsuz etkisinin azaldığını ve olumlu yönde etkilemeye başladığım göreceksiniz.