Öfkenin Kontrolü
Öfke, olumlu yönlendirilebilen, sosyal ilişkileri yapılandırabilen ve çatışmalarla başa çıkmayı öğretebilen bir tepkidir. Öfkesiyle duygularını dışa vuran bir kişi içine atıp saklayan birinden daha sağlıklıdır. Ancak öfkenin de belli sınırlarının olması ve kontrol edilebilir bir düzeyde olması gerekir.
Öfkeli bir çocuğun öfkesinin altında genelde bambaşka bir neden vardır. Öncelikle bu nedenin ne olduğunun bulunması gerekir. Bu çocukların önce nasıl ve niçin öfkelendiklerini anlamaları çok önemlidir. Akademik olarak yetersiz olan, sürekli hastalığı olan, evde ya da okulda sorunları olan, arkadaşlarının kızdırmaya çalıştığı çocuklar genelde çabuk sinirlenir. Bu çocukları öfkeli değilken ya da güç bir durumu çok az öfkelenerek atlattıkları zaman övün. Etkin dinleme yapın. Kendisini öfkelendiren problemleri yazı ya da resimlerle ifade etmesini sağlayın. Ama öncelikle şunu unutmayın istediğiniz kadar tavsiyede bulunun veya insanlara destek olun, eğer siz, o değerleri bünyenizde taşımıyorsanız hepsi anlamsız kalır!
Öfkeyi yenmek için bağışlamak güçlü bir seçenektir. Bağışlamasını öğrenmeden öfkeden kurtulamayız. Bağışlamak, karşımızdaki kişi için değil, kendimiz içindir. Bağışlamak zaman ister. Bağışlamak denetimi elimize almak demektir. Bağışlamak kendimize de bir şans tanımaktır. Bağışlayacağımız kişilerin listesini, öfke nedenlerimizle yaparak yeni bir pencere açabiliriz. Öfkelendiğimiz insanlar için iyi şeyler dilemek bizi güçlendirir. En önemlisi de zaman zaman kendimizi bağışlamak gerekebilir.
Gevşeme Egzersizleri
Bir şeye üzüldüğün ya da sinirlendiğin zaman, vücudunun gerildiğini hissedersin. Bazı kasların gerginleşir. Şimdi küçük bir egzersizle bu kaslarını rahatlatmayı öğreneceksin.
Önce kollarını yastık yaparak başını sıranın üzerine rahatça koy ve gözlerini kapat. Kendini çiçeklerle dolu güzel bir bahçede hayal et. Öyle güzeller ki hepsini tek tek koklamak ve onlara dokunmak istiyorsun. Çiçeklerden birine doğru eğil. O harika kokuyu burnundan derin derin içine çek. Şimdi de ağzından yavaşça ver. Yanındaki çiçeğe doğru uzan. Onun kokusunu da yavaşça içine çek ve yine ağzından nefesini ver.
Çok güzel bir yer burası. Tüm güzel kokular, tüm güzel canlılar ve renkler var. İçinin bu bahçe gibi aydınlandığını hisset. Hemen önünde en sevdiğin renkte bir çiçek var. Ona iki elinle yavaşça dokun, hisset... Çiçeğin rengi parmak uçlarından başlayarak tüm bedenini sarıyor. Dikkatle izle ve çiçek kokularını içine yavaşça çekmeye devam et:
Parmak uçların çiçekle aynı rengi alıyor. Öylesine hoş bir duygu ki. Renkle birlikte bir tazelik, rahatlık hissi giriyor parmaklarının ucundan. Tüm ellerin aynı renk oluveriyor. Şimdi ellerin çok rahat ve gevşek. Çiçeklerin kokusunu duyuyorsun. Derin bir nefes al, ağzından yavaşça ver. Renk kollarını ve omuzlarını sarıyor. Ellerindeki rahatlama kollarına ve omuzlarına da yayılıyor. Hisset.... Başın ve saçların aynı rengi alırken uzaktan gelen melodiyi dinle. Derin bir nefes al ve yavaşça ver. Güneşin aydınlığını ve sıcaklığını hisset içinde. Tüm bedenin aynı rengi alıyor. İçine çiçek kokularının olduğunu hisset. Bacaklarını ve ayaklarını görüyorsun şimdi... aynı renk oluverdiler. Kollarındaki, başındaki ve bedenindeki rahatlamayı bacaklarında ve ayaklarında da hisset. Şimdi ellerin, kolların, omuzların, başın, bedenin, bacakların ve ayakların çok rahat.
O en sevdiğin renk ellerinde, kollarında, omuzlarında, başında, bedeninde, bacaklarında ve ayaklarında ışıklar saçarak geziniyor. Çiçeklerin o güzel kokularını derin derin içine çekiyorsun ve yavaşça veriyorsun. Her nefes alışında bedenini saran renk daha da parlaklaşıyor ve sen daha çok rahatlıyorsun. Tüm bedeninin gevşeyerek ağırlaştığını hissediyorsun. Melodiyi dinle.... Çiçek kokularını içine çek..... Bu güzel rahatlamayı hissederek etrafını izle. İçinde olduğunu bahçeyi incele. Yanında olmasını istediğin her şey ve herkes burada. Onlar da burada olmaktan mutlu. Çiçekleri koklamaya devam et..... Çiçek kokuları ve bedeninde dolaşan rengin seni ne kadar rahatlattığını hisset ve rahatla....
Artık bu bahçeden çıkma zamanı geldi. renkli ve kokuları unutma. Bir kez daha derin bir nefes al, yavaşça ver..... Ne zaman istersen bu bahçeye yeniden gelebilirsin. Derin bir nefes al, yavaşça ver.....Bedenindeki rahatlığı hisset. Derin bir nefes al, şimdi ver. Gözlerini yavaşça açabilirsin. Hala tüm bedenini rahat ve kendini dinlenmiş hissediyorsun. Çiçeklerin kokusunu hala duyabiliyorsun. Şimdi başını sıranın üstünden kaldırarak rahatça otur. Evet..... artık bedenindeki rahatlığı daha iyi fark edebilirsin.
ALINTI