Anne kız ilişkisinin hayatınızı yönlendiren en yoğun ilişkilerden biri olduğunu biliyor musunuz? Bu ilişki; partnerinizle, çocuklarınızla, arkadaşlarınızla ve kendinizle olan ilişkinizi etkileyecek kadar güçlü. Sevgiyle kurulan bu inanılmaz bağ kızgınlığa, öfkeye ve suçluluğa dönüşüp tüm yaşamınızı mahvedebilir de...
Umutsuz bir halde, annenizin tasdikini, kabulünü, övgüsünü kazanmak, geri bildirim almak yahut anne sıcaklığını sezmek için uğraşıyor fakat tüm çabalarınıza rağmen beklediğiniz sevgiyi göremiyor musunuz? Tüm bu denemeler ve gereksinimler nihayetinde kendinizi kızgın, kırgın, mutsuz, bitkin ve düşük benlik saygısının etkisiyle değersiz ve suçlu hissediyor musunuz? Bu durum tüm yaşamınızı etkiliyor mu?
35 yıl süresince umutsuzca annemin onaylamasını, ilgisini, sıcaklığını ve sevgisini aradım. Olabilecek her şeyi devamlı denedim ve her süre hayal kırıklığına uğradım. Düşük benlik saygım sonucunda gerçekten işe yaramaz olduğuma inanmaya başlamıştım.
Annem beni sevmediğini söylendiğinde şoka uğradım, harap oldum fakat bu asla değişmeyecekti bundan dolayı bir karar vermek zorundaydım. Annemle bildirişimimi kesmeli miydim yoksa kendimi mi değiştirmeliydim?
Maalesef, annemin şuuraltıma eklediği kişisel özellikleri çirkin başlarını geriden uzattı ve en büyük kızımla benim ilişkimi de etkiledi. Kontrolcü bir anneye dönüştüm ki bu benim en son istediğim şeydi. Bu, kurduğumuz güven ilişkisini yıktı. Harap olmuştum çünkü bu benim istediğim şeyin tam tersiydi.
Sorunlu anne kız ilişkisi tüm hayatınızı etkiliyor 2
Bu iyi mi olabildi?
Tarih kendini yeniden etti ve eskisinden de kötü hissettim. Hayatımda meydana getirdiğim en cesurca şeyi iyi mi icra ettiğimi bilmiyorum... Yardım istedim.
Doğru yardımla kendimi iyileştirme yoluna girdim. Tamamen yalnızken kendimi değiştirdim. Geçmişime olan bakışımı annemle hiç konuşmadan değiştirdim. İçimdeki tüm negatif duygulardan sıyrıldım ve böylece bu değişiklik kalıcı oldu.
İkisinden de bir şeye ihtiyacım olmadığını anladığımda, annemle ve kızımla olan ilişkim barışçıl ve eğlenceli hale geldi. Bu sayede bugün de sevgi ve huzurla dolu olmaya devam edebiliyorum.
Şu anki hayatımın güzel doğrusu bazı şeyleri farklı görmeye başlamış olmam. Annemi artık direnmesini, yaşam dolu, sevgi dolu ve çevresi için bir sürü şey yapan bir kadın olarak görüyorum. Tüm o öfke, kin, suçluluk ve nefrete ne olmuştu?
Kızımı kendini geliştiren, şefkatli ve yaşamdan keyif alan harika bir genç kadın olarak görüyorum. Ona duyduğum dargınlığa, her hareketini kontrol etmeye çalışmama ve beni bir tek bir şekilde sevmesini istediğim günlere ne olmuştu ki?
Sorunlu anne kız ilişkisi tüm yaşamınızı etkiliyor!
Kendi iyileşme yolculuğunuz için bazı öneriler
Annenizi doygunluk etmek için "doğru" şeyi meydana getirmeye, "doğru" şeyleri anlatmaya çalışmayın. Bu işe yaramıyor, bunu senelerce deneyebilirsiniz ve yalnız daha çok hayal kırıklığına uğrarsınız.
Annenizden asla bir şey beklemeyin - annenizi aramış olduğunuzda sizinle belli şekilde hitabını beklemeyin, sizin için mutlu olmasını beklemeyin, size sarılmasını, neşelendirmesini ya da söylediğiniz şeylerle ilgilenmesini beklemeyin. Beklentiyi bıraktığınızda kendinizi hayal kırıklıklarından korumuş olmuş olursunuz.
Annenizden hiçbir şey gelmesine ihtiyacınız olmadığını anlayın- siz kendinize yetersiniz. Onun ilgisine, övgüsüne, tasdikini ya da sevgisine ihtiyacınız yok çünkü siz iyisiniz.
İyileşmeniz bir tek sizinle ilgili. Kim bilir yaşamınızda ilk kere kendinizi ilk sıraya alıyorsunuz. Kendinize süre ayırmak, ihtiyaçlarınızla ilgilenmek, kendi beklentilerinize kavuşmak, kendinizi iyi hissettirmek... Muhtemelen bu kadar yıl sonrasında bunların nasıl yapıldığını unutmuş olabilirsiniz.
İyileşme süreciniz kendinizi olduğunuz gibi kabul etmenizi, annenizin sevgisine duyduğunuz eksiklik hissinden kurtulmanızı, geçmişinize olan bakış açınızı yeniden yazmanızı ve en nihayetinde kendinizi ve annenizi affetmenizi yer ediniyor.
Çoğumuz huzur dolu bir yaşamı hak ediyoruz. Hepimiz hayatta seçimlere sahibiz. Bu seçimi meydana getiren siz olacak mısınız?