Okurken beynimiz gözümüzün gördüğü kelimeleri düşünür belleğin ön tarafına aktarır.bu nedenle tam anlamıyla sesli veya dudak kıpırtısıyla okuma zaman kaybından başka bir şey değildir.okuduğumuz satırda veya sütunda bulunan anahtar kelime gözümüze çarptığı andan itibaren beynimiz göz tarafından görülen diğer kelimelerle bağlantısını kurmaya başlar, dolayısıyla gördüğümüz ancak telaffuz etmediğimiz kelimelerde okunmuş gibi beyin süzgecinden geçer, bağlantı kurulur ve zihne aktarılır.
Okumaya başlarken kendi tahminlerimizi düşüncelerimizi bir kenara bırakarak zihnimiz yeni okunan metne açık bir şekilde önyargısız ve tüm düşüncelerin dışında bırakılarak tamamen yeni edinilecek bilgiye yönlendirilmeli.yani tam anlamıyla bir konsantre durumu olmalı.cümlenin odak kelimesi beyin tarafından kendiliğinden algılanabildiği için tüm kelimelere tek tek bakmak yerine gözden geçirmek beynimizin harekete geçmesini sağlar.bir kelimenin iki tarafında altında üstünde ve hatta çaprazında bulunan diğer kelimeler de beyin süzgecinde ele alınır ve bağlantılı bir şekilde zihne aktarılır.bu durum dilimizden çıkan kelimelerin kulağımıza ulaşıp beyin süzgecinden geçerek zihne anlamlı bir şekilde yerleşmesinden çok daha kısa bir süre içinde gerçekleşir.
Okuduğumuz metinde anlamadığımızı zannedip geri döndüğümüz zaman aslında anlamış olduğumuzu fark ederiz çünkü anlamadığımızı zannettiğimiz cümlenin önünde ve arkasında bulunan cümleler aslında anlamadığımızı zannettiğimiz cümlenin de başı ve sonu durumundadır.dolayısıyla bize o cümle hakkında ipucu verir.beynimiz kendi içinde eksik kalan yargıyı doldurur sonuç olarak biz anlamadığımızı zannetsek bile aslında o cümleden tamamen bihaber değilizdir ve o cümleyi tekrar okumak gibi bir hata zaman kaybından başka bir şey değildir.bu nedenle metinde mümkün olduğu kadar geri dönüşlerden kaçmak gerekir.
Birçok açıdan düşünüldüğünde hızlı okumak göz ve beyin ikilisinin ortak bir çalışmasıdır.bu olayda beyin üzerine düşeni yapar ancak göz için bizim de çabamız gerekir.bi anlamda gözümüzü eğitmeli onu beyinle aynı yoğunlukta kullanabilmeyiz.sonuç olarak özetlersek;
Metnin amacını bilmeliyiz ancak önyargı ve tahminden kaçınmalıyız
Zihnimizi tamamen okuduğumuz metne odaklamalıyız
Sesli okumak yerine göz ile okumalı ancak her kelimeyi içimizden tekrar etmemeliyiz
Okuduğumuz kelimenin etrafındaki kelimelere de dikkatle bakmalıyız
Geri dönüp okumalardan mümkün olduğu kadar çok kaçınmalıyız