Fıkralar ve Hikayeler(KAZIK)

KAZIK Kasabada ölü soyuculuğu yapan Şaban adında bir adam varmış. Şaban o gün ölen ölülerin gece mezarını açar, ölülerin ağzındaki altın dişleri kerpeten ile çeker ve ölüleri soyarmış. Nihayet ölü soyucusu Şaban günün birinde ölmüş. Şaban'ın askerden yeni gelen oğlu Veysel ise kasabada nereye gitse (kahveye, çarşıya, pazara gibi) ahali tarafından kötü karşılamyor ve bu ölü soyucusu Şaban'ın oğlu deyip babasına küfürler ediyorlarmış. Bu her yerde babasının aleyhinde olan ağır konuşmalar ve küfürler Veysel'i çok rahatsız ediyormuş ve ağrına gidiyormuş. Veysel düşünmüş, taşınmış ve babama küfredeıılere, ben öyle bir şey yapacağım ki bu insanlar babama rahmet okuyacaklar diye kendisi de ölü soyuculuğuna başlamış. Veysel babası gibi altın dişlerini soyduğu ölülerin bir de kıçlarına kazık çakmaya başlamış. Bunu gören ahali "Bu Veysel'in RAHMETLİK BABASı Şaban ölü soyarda ama kazık çakmazdı" diye Şaban'ı rahmetle anmışlar. Veysel de bu durumdan mutlu olmuş. ler Fıkralar ve Hikayeler(KAZIK)