Konuşmanın, aklı ve bilinci oluşturan ayrıca bir haberleşme aracı olarak insanların toplum ve doğa ile ilişkilerini düzenleyen niteliğine kısaca değinmiştik. Bundan, konuşmanın birden fazla boyutları olduğunu anlıyoruz; Konuşma, insanlar arası haberleşmeyi sağlayan ve anlatıma yarayan bir işaretler sistemi ve örgütüdür, Kuşkusuz, konuşma, günlük eylemlerle ilgili ve bunlara ilişkin olarak başlamış ve pratiğin içinde gelişmiştir. Bununla kalmamış bir aşamada, kendi içine katlanarak, bilinçli bir anlam kazanmış, pratik yaşamın üstünde yön verici, biçimlendirici, oluşturucu niteliklere sahip bulunduğu anlaşılmış, edebiyat, felsefe ve bilim düzeylerinde rol alarak, uygarlıkların en önemli öğesi haline gelmiştir. Konuşma sırasında yaptığımız yanlışların ayrımına varamayız. Bunları ancak karşımızdakiler, bizleri dinleyenler bilebilir. Belki amacımızı tam karşılayacak uygun sözcükleri seçemiyor, aşınmış kullanımdan düşmüş sözcükler seçiyoruz. Belki el, kol, yüz hareketlerimizi bedensel d...Devamını Oku »